|
|
|
|
литовский словарь / išsipardavinėti | | išsipardavinė́ti (išsipardavinė́ja, išsipardavinė́jo) džn. mžb. распродавать/распродать свои вещи
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išsipardavinėju | išsipardavinėjau | išsipardavinėdavau | išsipardavinėsiu |
---|
2p.sg. | išsipardavinėji | išsipardavinėjai | išsipardavinėdavai | išsipardavinėsi |
---|
3p.sg. | išsipardavinėja | išsipardavinėjo | išsipardavinėdavo | išsipardavinės |
---|
1p.pl. | išsipardavinėjam, išsipardavinėjame | išsipardavinėjom, išsipardavinėjome | išsipardavinėdavome | išsipardavinėsime |
---|
2p.pl. | išsipardavinėjate | išsipardavinėjote, išsipardavinėjot | išsipardavinėdavote | išsipardavinėsite |
---|
3p.pl. | išsipardavinėja | išsipardavinėjo | išsipardavinėdavo | išsipardavinės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išsipardavinėčiau | išsipardavinėtumėme, išsipardavinėtume |
---|
2p. | išsipardavinėtum, išsipardavinėtumei | išsipardavinėtumėte |
---|
3p. | išsipardavinėtų | išsipardavinėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išsipardavinėkim, išsipardavinėkime |
---|
2p. | išsipardavinėk, išsipardavinėki | išsipardavinėkit, išsipardavinėkite |
---|
3p. | teišsipardavinėjie, teišsipardavinėja | teišsipardavinėjie, teišsipardavinėja |
---|
|