|
|
|
|
литовский словарь / spriegti | | spríegti (spríegia, spríegė) 1. дать/давать щелчок; щёлкнуть/щёлкать; 2. бросить/бросать [швырнуть/швырять] назад; 3. пнуть/пинать
/en/ 1. (duoti sprigtą) fillip; 2. (sviesti) hurl, toss; (spirti) kick
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | spriegiu | spriegiau | spriegdavau | spriegsiu |
---|
2p.sg. | spriegi | spriegei | spriegdavai | spriegsi |
---|
3p.sg. | spriegia | spriegė | spriegdavo | spriegs |
---|
1p.pl. | spriegiame, spriegiam | spriegėm, spriegėme | spriegdavom, spriegdavome | spriegsim, spriegsime |
---|
2p.pl. | spriegiate, spriegiat | spriegėt, spriegėte | spriegdavote, spriegdavot | spriegsit, spriegsite |
---|
3p.pl. | spriegia | spriegė | spriegdavo | spriegs |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | spriegčiau | spriegtumėme, spriegtume, spriegtumėm |
---|
2p. | spriegtum, spriegtumei | spriegtumėt, spriegtumėte |
---|
3p. | spriegtų | spriegtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | spriekime, spriekim |
---|
2p. | spriek, sprieki | spriekit, spriekite |
---|
3p. | tespriegia, tespriegie | tespriegia, tespriegie |
---|
|