/ru/
метить, помечать, обозначать, маркировать
/en/
mark; designate
/de/
zeichnen vt, kennzeichnen (kennzeichnete, gekennzeichnet) vt
склонение/спряжение слова
глаголindicative. | ||||
---|---|---|---|---|
present | past | past frequentative | future | |
1p.sg. | ženklinu | ženklinau | ženklindavau | ženklinsiu |
2p.sg. | ženklini | ženklinai | ženklindavai | ženklinsi |
3p.sg. | ženklina | ženklino | ženklindavo | ženklins |
1p.pl. | ženkliname, ženklinam | ženklinome, ženklinom | ženklindavom, ženklindavome | ženklinsim, ženklinsime |
2p.pl. | ženklinat, ženklinate | ženklinot, ženklinote | ženklindavot, ženklindavote | ženklinsit, ženklinsite |
3p.pl. | ženklina | ženklino | ženklindavo | ženklins |
subjunctive. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | ženklinčiau | ženklintumėm, ženklintume, ženklintumėme |
2p. | ženklintumei, ženklintum | ženklintumėte, ženklintumėt |
3p. | ženklintų | ženklintų |
imperative. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | ženklinkime, ženklinkim | |
2p. | ženklinki, ženklink | ženklinkite, ženklinkit |
3p. | teženklinie, teženklina | teženklina, teženklinie |