/ru/
встать; вставать; подняться; переселяться
/en/
1. come to live/stay ; come/move to some place (of residence) ; mes neseniai atsikėlėme čia we moved to this place not long ago arba recently; 2. get up; stand up; rise; anksti a. get up early ; a. nuo kėdės rise to one's feet, stand up
/de/
aufstehen* vi (s); sich erheben*
склонение/спряжение слова
глаголindicative. | ||||
---|---|---|---|---|
present | past | past frequentative | future | |
1p.sg. | atsikeliu | atsikėliau | atsikeldavau | atsikelsiu |
2p.sg. | atsikeli | atsikėlei | atsikeldavai | atsikelsi |
3p.sg. | atsikelia | atsikėlė | atsikeldavo | atsikels |
1p.pl. | atsikeliam, atsikeliame | atsikėlėme, atsikėlėm | atsikeldavome | atsikelsime |
2p.pl. | atsikeliate | atsikėlėte, atsikėlėt | atsikeldavote | atsikelsite |
3p.pl. | atsikelia | atsikėlė | atsikeldavo | atsikels |
subjunctive. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | atsikelčiau | atsikeltumėme, atsikeltume |
2p. | atsikeltumei, atsikeltum | atsikeltumėte |
3p. | atsikeltų | atsikeltų |
imperative. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | atsikelkim, atsikelkime | |
2p. | atsikelki, atsikelk | atsikelkite, atsikelkit |
3p. | teatsikelie, teatsikelia | teatsikelie, teatsikelia |