|
|
|
|
литовский словарь / įkalbinti | | įkálbinti (įkálbina, įkálbino) уговорить/уговаривать
/en/ persuade , talk (into + ger)
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | įkalbinu | įkalbinau | įkalbindavau | įkalbinsiu |
---|
2p.sg. | įkalbini | įkalbinai | įkalbindavai | įkalbinsi |
---|
3p.sg. | įkalbina | įkalbino | įkalbindavo | įkalbins |
---|
1p.pl. | įkalbinam, įkalbiname | įkalbinom, įkalbinome | įkalbindavome, įkalbindavom | įkalbinsime, įkalbinsim |
---|
2p.pl. | įkalbinat, įkalbinate | įkalbinot, įkalbinote | įkalbindavot, įkalbindavote | įkalbinsite, įkalbinsit |
---|
3p.pl. | įkalbina | įkalbino | įkalbindavo | įkalbins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | įkalbinčiau | įkalbintumėme, įkalbintumėm, įkalbintume |
---|
2p. | įkalbintum, įkalbintumei | įkalbintumėt, įkalbintumėte |
---|
3p. | įkalbintų | įkalbintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | įkalbinkime, įkalbinkim |
---|
2p. | įkalbinki, įkalbink | įkalbinkit, įkalbinkite |
---|
3p. | teįkalbina, teįkalbinie | teįkalbinie, teįkalbina |
---|
|