|
|
|
|
литовский словарь / sukrizenti | | sukrizénti (sukrizẽna, sukrizẽno) 1. (sužvengti) тихо заржать/ржать; 2. šnek. (susijuokti) захихикать/хихикать šnek.
/ru/ захихикать
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | sukrizenu | sukrizenau | sukrizendavau | sukrizensiu |
---|
2p.sg. | sukrizeni | sukrizenai | sukrizendavai | sukrizensi |
---|
3p.sg. | sukrizena | sukrizeno | sukrizendavo | sukrizens |
---|
1p.pl. | sukrizenam, sukrizename | sukrizenom, sukrizenome | sukrizendavom, sukrizendavome | sukrizensim, sukrizensime |
---|
2p.pl. | sukrizenate, sukrizenat | sukrizenote, sukrizenot | sukrizendavot, sukrizendavote | sukrizensit, sukrizensite |
---|
3p.pl. | sukrizena | sukrizeno | sukrizendavo | sukrizens |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | sukrizenčiau | sukrizentumėm, sukrizentume, sukrizentumėme |
---|
2p. | sukrizentumei, sukrizentum | sukrizentumėte, sukrizentumėt |
---|
3p. | sukrizentų | sukrizentų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | sukrizenkim, sukrizenkime |
---|
2p. | sukrizenki, sukrizenk | sukrizenkite, sukrizenkit |
---|
3p. | tesukrizena, tesukrizenie | tesukrizena, tesukrizenie |
---|
|