|
|
|
|
литовский словарь / sugriežtinti | | sugríežtinti (sugríežtina, sugríežtino) сделать/делать более строгим [резким, определённым]
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | sugriežtinu | sugriežtinau | sugriežtindavau | sugriežtinsiu |
---|
2p.sg. | sugriežtini | sugriežtinai | sugriežtindavai | sugriežtinsi |
---|
3p.sg. | sugriežtina | sugriežtino | sugriežtindavo | sugriežtins |
---|
1p.pl. | sugriežtiname, sugriežtinam | sugriežtinome, sugriežtinom | sugriežtindavom, sugriežtindavome | sugriežtinsim, sugriežtinsime |
---|
2p.pl. | sugriežtinat, sugriežtinate | sugriežtinote, sugriežtinot | sugriežtindavote, sugriežtindavot | sugriežtinsit, sugriežtinsite |
---|
3p.pl. | sugriežtina | sugriežtino | sugriežtindavo | sugriežtins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | sugriežtinčiau | sugriežtintumėme, sugriežtintumėm, sugriežtintume |
---|
2p. | sugriežtintum, sugriežtintumei | sugriežtintumėt, sugriežtintumėte |
---|
3p. | sugriežtintų | sugriežtintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | sugriežtinkim, sugriežtinkime |
---|
2p. | sugriežtink, sugriežtinki | sugriežtinkite, sugriežtinkit |
---|
3p. | tesugriežtinie, tesugriežtina | tesugriežtinie, tesugriežtina |
---|
|