|
|
|
|
литовский словарь / įmagnetinti | | įmagnètinti (įmagnètina, įmagnètino) — намагнитить/намагничивать
/en/ magnetize
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | įmagnetinu | įmagnetinau | įmagnetindavau | įmagnetinsiu |
---|
2p.sg. | įmagnetini | įmagnetinai | įmagnetindavai | įmagnetinsi |
---|
3p.sg. | įmagnetina | įmagnetino | įmagnetindavo | įmagnetins |
---|
1p.pl. | įmagnetiname, įmagnetinam | įmagnetinom, įmagnetinome | įmagnetindavom, įmagnetindavome | įmagnetinsim, įmagnetinsime |
---|
2p.pl. | įmagnetinat, įmagnetinate | įmagnetinote, įmagnetinot | įmagnetindavote, įmagnetindavot | įmagnetinsit, įmagnetinsite |
---|
3p.pl. | įmagnetina | įmagnetino | įmagnetindavo | įmagnetins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | įmagnetinčiau | įmagnetintume, įmagnetintumėm, įmagnetintumėme |
---|
2p. | įmagnetintumei, įmagnetintum | įmagnetintumėte, įmagnetintumėt |
---|
3p. | įmagnetintų | įmagnetintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | įmagnetinkim, įmagnetinkime |
---|
2p. | įmagnetink, įmagnetinki | įmagnetinkit, įmagnetinkite |
---|
3p. | teįmagnetinie, teįmagnetina | teįmagnetinie, teįmagnetina |
---|
|