|
|
|
|
литовский словарь / apaštalauti | | apaštaláuti (apaštaláuja, apaštalãvo) — быть апостолом;
/ru/ быть апостолом
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | apaštalauju | apaštalavau | apaštalaudavau | apaštalausiu |
---|
2p.sg. | apaštalauji | apaštalavai | apaštalaudavai | apaštalausi |
---|
3p.sg. | apaštalauja | apaštalavo | apaštalaudavo | apaštalaus |
---|
1p.pl. | apaštalaujam, apaštalaujame | apaštalavome, apaštalavom | apaštalaudavom, apaštalaudavome | apaštalausim, apaštalausime |
---|
2p.pl. | apaštalaujate, apaštalaujat | apaštalavot, apaštalavote | apaštalaudavot, apaštalaudavote | apaštalausite, apaštalausit |
---|
3p.pl. | apaštalauja | apaštalavo | apaštalaudavo | apaštalaus |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | apaštalaučiau | apaštalautumėm, apaštalautume, apaštalautumėme |
---|
2p. | apaštalautum, apaštalautumei | apaštalautumėt, apaštalautumėte |
---|
3p. | apaštalautų | apaštalautų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | apaštalaukim, apaštalaukime |
---|
2p. | apaštalauk, apaštalauki | apaštalaukite, apaštalaukit |
---|
3p. | teapaštalaujie, teapaštalauja | teapaštalaujie, teapaštalauja |
---|
|