|
|
|
|
литовский словарь / užbildėti | | užbildė́ti (užbìlda, užbildė́jo) со стуком взобраться/ взбираться [подняться/подниматься]
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | užbildu | užbildėjau | užbildėdavau | užbildėsiu |
---|
2p.sg. | užbildi | užbildėjai | užbildėdavai | užbildėsi |
---|
3p.sg. | užbilda | užbildėjo | užbildėdavo | užbildės |
---|
1p.pl. | užbildame, užbildam | užbildėjom, užbildėjome | užbildėdavom, užbildėdavome | užbildėsime, užbildėsim |
---|
2p.pl. | užbildat, užbildate | užbildėjote, užbildėjot | užbildėdavote, užbildėdavot | užbildėsit, užbildėsite |
---|
3p.pl. | užbilda | užbildėjo | užbildėdavo | užbildės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | užbildėčiau | užbildėtume, užbildėtumėm, užbildėtumėme |
---|
2p. | užbildėtumei, užbildėtum | užbildėtumėt, užbildėtumėte |
---|
3p. | užbildėtų | užbildėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | užbildėkim, užbildėkime |
---|
2p. | užbildėki, užbildėk | užbildėkit, užbildėkite |
---|
3p. | teužbildie, teužbilda | teužbildie, teužbilda |
---|
|