/ru/
снимать с себя; отцепляться
/en/
unhang,
склонение/спряжение слова
глагол| indicative. | ||||
|---|---|---|---|---|
| present | past | past frequentative | future | |
| 1p.sg. | nusikabinu | nusikabinau | nusikabindavau | nusikabinsiu |
| 2p.sg. | nusikabini | nusikabinai | nusikabindavai | nusikabinsi |
| 3p.sg. | nusikabina | nusikabino | nusikabindavo | nusikabins |
| 1p.pl. | nusikabinam, nusikabiname | nusikabinom, nusikabinome | nusikabindavome | nusikabinsime |
| 2p.pl. | nusikabinate | nusikabinot, nusikabinote | nusikabindavote | nusikabinsite |
| 3p.pl. | nusikabina | nusikabino | nusikabindavo | nusikabins |
| subjunctive. | ||
|---|---|---|
| sg. | pl. | |
| 1p. | nusikabinčiau | nusikabintume, nusikabintumėme |
| 2p. | nusikabintumei, nusikabintum | nusikabintumėte |
| 3p. | nusikabintų | nusikabintų |
| imperative. | ||
|---|---|---|
| sg. | pl. | |
| 1p. | nusikabinkim, nusikabinkime | |
| 2p. | nusikabinki, nusikabink | nusikabinkite, nusikabinkit |
| 3p. | tenusikabinie, tenusikabina | tenusikabina, tenusikabinie |