|
|
|
|
литовский словарь / nugaišinti | | nugaišìnti (nugaišìna, nugaišìno) 1. заморить/замаривать [морить]; 2. уничтожить/уничтожать; истребить/истреблять
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | nugaišinu | nugaišinau | nugaišindavau | nugaišinsiu |
---|
2p.sg. | nugaišini | nugaišinai | nugaišindavai | nugaišinsi |
---|
3p.sg. | nugaišina | nugaišino | nugaišindavo | nugaišins |
---|
1p.pl. | nugaišinam, nugaišiname | nugaišinome, nugaišinom | nugaišindavom, nugaišindavome | nugaišinsime, nugaišinsim |
---|
2p.pl. | nugaišinate, nugaišinat | nugaišinot, nugaišinote | nugaišindavote, nugaišindavot | nugaišinsit, nugaišinsite |
---|
3p.pl. | nugaišina | nugaišino | nugaišindavo | nugaišins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | nugaišinčiau | nugaišintume, nugaišintumėme, nugaišintumėm |
---|
2p. | nugaišintumei, nugaišintum | nugaišintumėt, nugaišintumėte |
---|
3p. | nugaišintų | nugaišintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | nugaišinkim, nugaišinkime |
---|
2p. | nugaišinki, nugaišink | nugaišinkit, nugaišinkite |
---|
3p. | tenugaišina, tenugaišinie | tenugaišinie, tenugaišina |
---|
|