|
|
|
|
литовский словарь / atsiraugėti | | atsiráugėti (atsiráugėja, atsiráugėjo) — отрыгнуть/отрыгивать
/en/ belch, eructate
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | atsiraugėju | atsiraugėjau | atsiraugėdavau | atsiraugėsiu |
---|
2p.sg. | atsiraugėji | atsiraugėjai | atsiraugėdavai | atsiraugėsi |
---|
3p.sg. | atsiraugėja | atsiraugėjo | atsiraugėdavo | atsiraugės |
---|
1p.pl. | atsiraugėjame, atsiraugėjam | atsiraugėjom, atsiraugėjome | atsiraugėdavome | atsiraugėsime |
---|
2p.pl. | atsiraugėjate | atsiraugėjote, atsiraugėjot | atsiraugėdavote | atsiraugėsite |
---|
3p.pl. | atsiraugėja | atsiraugėjo | atsiraugėdavo | atsiraugės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | atsiraugėčiau | atsiraugėtume, atsiraugėtumėme |
---|
2p. | atsiraugėtumei, atsiraugėtum | atsiraugėtumėte |
---|
3p. | atsiraugėtų | atsiraugėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | atsiraugėkime, atsiraugėkim |
---|
2p. | atsiraugėki, atsiraugėk | atsiraugėkite, atsiraugėkit |
---|
3p. | teatsiraugėja, teatsiraugėjie | teatsiraugėjie, teatsiraugėja |
---|
|