|
|
|
|
литовский словарь / įkankinti | | įkankìnti (įkankìna, įkankìno) измучить/измучивать, истомить/истомлять
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | įkankinu | įkankinau | įkankindavau | įkankinsiu |
---|
2p.sg. | įkankini | įkankinai | įkankindavai | įkankinsi |
---|
3p.sg. | įkankina | įkankino | įkankindavo | įkankins |
---|
1p.pl. | įkankinam, įkankiname | įkankinome, įkankinom | įkankindavome, įkankindavom | įkankinsim, įkankinsime |
---|
2p.pl. | įkankinat, įkankinate | įkankinot, įkankinote | įkankindavote, įkankindavot | įkankinsit, įkankinsite |
---|
3p.pl. | įkankina | įkankino | įkankindavo | įkankins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | įkankinčiau | įkankintumėm, įkankintumėme, įkankintume |
---|
2p. | įkankintumei, įkankintum | įkankintumėte, įkankintumėt |
---|
3p. | įkankintų | įkankintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | įkankinkim, įkankinkime |
---|
2p. | įkankinki, įkankink | įkankinkite, įkankinkit |
---|
3p. | teįkankinie, teįkankina | teįkankinie, teįkankina |
---|
|