|
|
|
|
литовский словарь / išraginti | | išrãginti (išrãgina, išrãgino) 1. уговорить/уговаривать выйти; 2. уговорить/уговаривать сделать что-л.
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išraginu | išraginau | išragindavau | išraginsiu |
---|
2p.sg. | išragini | išraginai | išragindavai | išraginsi |
---|
3p.sg. | išragina | išragino | išragindavo | išragins |
---|
1p.pl. | išraginam, išraginame | išraginom, išraginome | išragindavome, išragindavom | išraginsim, išraginsime |
---|
2p.pl. | išraginat, išraginate | išraginot, išraginote | išragindavote, išragindavot | išraginsite, išraginsit |
---|
3p.pl. | išragina | išragino | išragindavo | išragins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išraginčiau | išragintumėm, išragintumėme, išragintume |
---|
2p. | išragintumei, išragintum | išragintumėte, išragintumėt |
---|
3p. | išragintų | išragintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išraginkim, išraginkime |
---|
2p. | išragink, išraginki | išraginkite, išraginkit |
---|
3p. | teišraginie, teišragina | teišragina, teišraginie |
---|
|