|
|
|
|
литовский словарь / susiręsti | | susirę̃sti (susireñčia, susìrentė) срубить/рубить себе
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | susirenčiu | susirenčiau | susiręsdavau | susiręsiu |
---|
2p.sg. | susirenti | susirentei | susiręsdavai | susiręsi |
---|
3p.sg. | susirenčia | susirentė | susiręsdavo | susiręs |
---|
1p.pl. | susirenčiame, susirenčiam | susirentėme, susirentėm | susiręsdavome | susiręsime |
---|
2p.pl. | susirenčiate | susirentėt, susirentėte | susiręsdavote | susiręsite |
---|
3p.pl. | susirenčia | susirentė | susiręsdavo | susiręs |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | susiręsčiau | susiręstumėme, susiręstume |
---|
2p. | susiręstum, susiręstumei | susiręstumėte |
---|
3p. | susiręstų | susiręstų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | susiręskim, susiręskime |
---|
2p. | susiręsk, susiręski | susiręskite, susiręskit |
---|
3p. | tesusirentie | tesusirentie |
---|
|