|
|
|
|
литовский словарь / prasigrumti | | prasigrùmti (prasìgrumia, prasigrū́mė) žr. prasigrūsti
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | prasigrumu, prasigrumiu | prasigrūmiau | prasigrumdavau | prasigrumsiu |
---|
2p.sg. | prasigrumi | prasigrūmei | prasigrumdavai | prasigrumsi |
---|
3p.sg. | prasigruma, prasigrumia | prasigrūmė | prasigrumdavo | prasigrums |
---|
1p.pl. | prasigrumame, prasigrumam, prasigrumiame, prasigrumiam | prasigrūmėme, prasigrūmėm | prasigrumdavome | prasigrumsime |
---|
2p.pl. | prasigrumiate, prasigrumate | prasigrūmėte, prasigrūmėt | prasigrumdavote | prasigrumsite |
---|
3p.pl. | prasigruma, prasigrumia | prasigrūmė | prasigrumdavo | prasigrums |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | prasigrumčiau | prasigrumtumėme, prasigrumtume |
---|
2p. | prasigrumtum, prasigrumtumei | prasigrumtumėte |
---|
3p. | prasigrumtų | prasigrumtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | prasigrumkim, prasigrumkime |
---|
2p. | prasigrumk, prasigrumki | prasigrumkit, prasigrumkite |
---|
3p. | teprasigrumia, teprasigrumie, teprasigruma | teprasigrumia, teprasigruma, teprasigrumie |
---|
|