|
|
|
|
литовский словарь / įvirinti | | įvìrinti (įvìrina, įvìrino) — вварить/вваривать; проварить/проваривать
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | įvirinu | įvirinau | įvirindavau | įvirinsiu |
---|
2p.sg. | įvirini | įvirinai | įvirindavai | įvirinsi |
---|
3p.sg. | įvirina | įvirino | įvirindavo | įvirins |
---|
1p.pl. | įviriname, įvirinam | įvirinome, įvirinom | įvirindavome, įvirindavom | įvirinsim, įvirinsime |
---|
2p.pl. | įvirinat, įvirinate | įvirinot, įvirinote | įvirindavot, įvirindavote | įvirinsite, įvirinsit |
---|
3p.pl. | įvirina | įvirino | įvirindavo | įvirins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | įvirinčiau | įvirintumėm, įvirintume, įvirintumėme |
---|
2p. | įvirintum, įvirintumei | įvirintumėte, įvirintumėt |
---|
3p. | įvirintų | įvirintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | įvirinkime, įvirinkim |
---|
2p. | įvirinki, įvirink | įvirinkit, įvirinkite |
---|
3p. | teįvirinie, teįvirina | teįvirina, teįvirinie |
---|
|