|
|
|
|
литовский словарь / išdabinti | | išdabìnti (išdabìna, išdabìno) разукрасить/разукрашивать, нарядить/наряжать
/en/ decorate, adorn, embelish
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išdabinu | išdabinau | išdabindavau | išdabinsiu |
---|
2p.sg. | išdabini | išdabinai | išdabindavai | išdabinsi |
---|
3p.sg. | išdabina | išdabino | išdabindavo | išdabins |
---|
1p.pl. | išdabiname, išdabinam | išdabinom, išdabinome | išdabindavome, išdabindavom | išdabinsime, išdabinsim |
---|
2p.pl. | išdabinate, išdabinat | išdabinot, išdabinote | išdabindavot, išdabindavote | išdabinsit, išdabinsite |
---|
3p.pl. | išdabina | išdabino | išdabindavo | išdabins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išdabinčiau | išdabintume, išdabintumėme, išdabintumėm |
---|
2p. | išdabintum, išdabintumei | išdabintumėte, išdabintumėt |
---|
3p. | išdabintų | išdabintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išdabinkim, išdabinkime |
---|
2p. | išdabinki, išdabink | išdabinkite, išdabinkit |
---|
3p. | teišdabina, teišdabinie | teišdabinie, teišdabina |
---|
|