|
|
|
|
литовский словарь / gurnėti | | gurnė́ti (gur̃na, gurnė́jo) поспешно бежать, мчаться, дуть šnek.
/en/ rush/speed/tear along
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | gurnu | gurnėjau | gurnėdavau | gurnėsiu |
---|
2p.sg. | gurni | gurnėjai | gurnėdavai | gurnėsi |
---|
3p.sg. | gurna | gurnėjo | gurnėdavo | gurnės |
---|
1p.pl. | gurname, gurnam | gurnėjome, gurnėjom | gurnėdavome, gurnėdavom | gurnėsime, gurnėsim |
---|
2p.pl. | gurnate, gurnat | gurnėjote, gurnėjot | gurnėdavote, gurnėdavot | gurnėsite, gurnėsit |
---|
3p.pl. | gurna | gurnėjo | gurnėdavo | gurnės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | gurnėčiau | gurnėtume, gurnėtumėme, gurnėtumėm |
---|
2p. | gurnėtum, gurnėtumei | gurnėtumėt, gurnėtumėte |
---|
3p. | gurnėtų | gurnėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | gurnėkime, gurnėkim |
---|
2p. | gurnėk, gurnėki | gurnėkite, gurnėkit |
---|
3p. | tegurnie, tegurna | tegurnie, tegurna |
---|
|