|
|
|
|
литовский словарь / užkabinėti | | užkabinė́ti (užkabinė́ja, užkabinė́jo) džn. задевать, задирать, зацеплять
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | užkabinėju | užkabinėjau | užkabinėdavau | užkabinėsiu |
---|
2p.sg. | užkabinėji | užkabinėjai | užkabinėdavai | užkabinėsi |
---|
3p.sg. | užkabinėja | užkabinėjo | užkabinėdavo | užkabinės |
---|
1p.pl. | užkabinėjame, užkabinėjam | užkabinėjome, užkabinėjom | užkabinėdavome, užkabinėdavom | užkabinėsime, užkabinėsim |
---|
2p.pl. | užkabinėjat, užkabinėjate | užkabinėjot, užkabinėjote | užkabinėdavote, užkabinėdavot | užkabinėsite, užkabinėsit |
---|
3p.pl. | užkabinėja | užkabinėjo | užkabinėdavo | užkabinės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | užkabinėčiau | užkabinėtumėme, užkabinėtumėm, užkabinėtume |
---|
2p. | užkabinėtumei, užkabinėtum | užkabinėtumėt, užkabinėtumėte |
---|
3p. | užkabinėtų | užkabinėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | užkabinėkime, užkabinėkim |
---|
2p. | užkabinėki, užkabinėk | užkabinėkit, užkabinėkite |
---|
3p. | teužkabinėja, teužkabinėjie | teužkabinėja, teužkabinėjie |
---|
|