|
|
|
|
литовский словарь / knykti | | knỹkti (knỹkia, knỹkė) 1. (žviegti) визжать; 2. (verkti) выть, плакать
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | knykiu | knykiau | knykdavau | knyksiu |
---|
2p.sg. | knyki | knykei | knykdavai | knyksi |
---|
3p.sg. | knykia | knykė | knykdavo | knyks |
---|
1p.pl. | knykiam, knykiame | knykėme, knykėm | knykdavome, knykdavom | knyksime, knyksim |
---|
2p.pl. | knykiat, knykiate | knykėte, knykėt | knykdavot, knykdavote | knyksite, knyksit |
---|
3p.pl. | knykia | knykė | knykdavo | knyks |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | knykčiau | knyktume, knyktumėm, knyktumėme |
---|
2p. | knyktum, knyktumei | knyktumėt, knyktumėte |
---|
3p. | knyktų | knyktų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | knykim, knykime |
---|
2p. | knyki, knyk | knykit, knykite |
---|
3p. | teknykia, teknykie | teknykia, teknykie |
---|
|