|
|
|
|
литовский словарь / įmiklinti | | įmìklinti (įmìklina, įmìklino) развить/развивать гибкость (ловкость); натренировать/тренировать
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | įmiklinu | įmiklinau | įmiklindavau | įmiklinsiu |
---|
2p.sg. | įmiklini | įmiklinai | įmiklindavai | įmiklinsi |
---|
3p.sg. | įmiklina | įmiklino | įmiklindavo | įmiklins |
---|
1p.pl. | įmikliname, įmiklinam | įmiklinome, įmiklinom | įmiklindavom, įmiklindavome | įmiklinsim, įmiklinsime |
---|
2p.pl. | įmiklinat, įmiklinate | įmiklinote, įmiklinot | įmiklindavote, įmiklindavot | įmiklinsit, įmiklinsite |
---|
3p.pl. | įmiklina | įmiklino | įmiklindavo | įmiklins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | įmiklinčiau | įmiklintumėme, įmiklintume, įmiklintumėm |
---|
2p. | įmiklintumei, įmiklintum | įmiklintumėt, įmiklintumėte |
---|
3p. | įmiklintų | įmiklintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | įmiklinkim, įmiklinkime |
---|
2p. | įmiklink, įmiklinki | įmiklinkit, įmiklinkite |
---|
3p. | teįmiklina, teįmiklinie | teįmiklina, teįmiklinie |
---|
|