|
|
|
|
литовский словарь / prilaužti | | priláužti (priláužia, priláužė) — наломать/наламывать
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | prilaužiu | prilaužiau | prilauždavau | prilaušiu |
---|
2p.sg. | prilauži | prilaužei | prilauždavai | prilauši |
---|
3p.sg. | prilaužia | prilaužė | prilauždavo | prilauš |
---|
1p.pl. | prilaužiam, prilaužiame | prilaužėm, prilaužėme | prilauždavom, prilauždavome | prilaušim, prilaušime |
---|
2p.pl. | prilaužiat, prilaužiate | prilaužėt, prilaužėte | prilauždavote, prilauždavot | prilaušite, prilaušit |
---|
3p.pl. | prilaužia | prilaužė | prilauždavo | prilauš |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | prilaužčiau | prilaužtumėm, prilaužtume, prilaužtumėme |
---|
2p. | prilaužtum, prilaužtumei | prilaužtumėte, prilaužtumėt |
---|
3p. | prilaužtų | prilaužtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | prilaužkim, prilaužkime |
---|
2p. | prilaužki, prilaužk | prilaužkite, prilaužkit |
---|
3p. | teprilaužie, teprilaužia | teprilaužie, teprilaužia |
---|
|