|
|
|
|
литовский словарь / sukaulėti | | sukaulė́ti (sukaulė́ja, sukaulė́jo) — окостенеть/окостеневать
/en/ ossify
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | sukaulėju | sukaulėjau | sukaulėdavau | sukaulėsiu |
---|
2p.sg. | sukaulėji | sukaulėjai | sukaulėdavai | sukaulėsi |
---|
3p.sg. | sukaulėja | sukaulėjo | sukaulėdavo | sukaulės |
---|
1p.pl. | sukaulėjame, sukaulėjam | sukaulėjome, sukaulėjom | sukaulėdavome, sukaulėdavom | sukaulėsim, sukaulėsime |
---|
2p.pl. | sukaulėjat, sukaulėjate | sukaulėjot, sukaulėjote | sukaulėdavot, sukaulėdavote | sukaulėsite, sukaulėsit |
---|
3p.pl. | sukaulėja | sukaulėjo | sukaulėdavo | sukaulės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | sukaulėčiau | sukaulėtume, sukaulėtumėm, sukaulėtumėme |
---|
2p. | sukaulėtum, sukaulėtumei | sukaulėtumėt, sukaulėtumėte |
---|
3p. | sukaulėtų | sukaulėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | sukaulėkime, sukaulėkim |
---|
2p. | sukaulėki, sukaulėk | sukaulėkit, sukaulėkite |
---|
3p. | tesukaulėja, tesukaulėjie | tesukaulėja, tesukaulėjie |
---|
|