|
|
|
|
литовский словарь / sugriežtėti | | sugriežtė́ti (sugriežtė́ja, sugriežtė́jo) стать/становиться более строгим [резким]
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | sugriežtėju | sugriežtėjau | sugriežtėdavau | sugriežtėsiu |
---|
2p.sg. | sugriežtėji | sugriežtėjai | sugriežtėdavai | sugriežtėsi |
---|
3p.sg. | sugriežtėja | sugriežtėjo | sugriežtėdavo | sugriežtės |
---|
1p.pl. | sugriežtėjame, sugriežtėjam | sugriežtėjome, sugriežtėjom | sugriežtėdavome, sugriežtėdavom | sugriežtėsim, sugriežtėsime |
---|
2p.pl. | sugriežtėjat, sugriežtėjate | sugriežtėjote, sugriežtėjot | sugriežtėdavot, sugriežtėdavote | sugriežtėsite, sugriežtėsit |
---|
3p.pl. | sugriežtėja | sugriežtėjo | sugriežtėdavo | sugriežtės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | sugriežtėčiau | sugriežtėtumėme, sugriežtėtumėm, sugriežtėtume |
---|
2p. | sugriežtėtumei, sugriežtėtum | sugriežtėtumėt, sugriežtėtumėte |
---|
3p. | sugriežtėtų | sugriežtėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | sugriežtėkime, sugriežtėkim |
---|
2p. | sugriežtėk, sugriežtėki | sugriežtėkite, sugriežtėkit |
---|
3p. | tesugriežtėja, tesugriežtėjie | tesugriežtėjie, tesugriežtėja |
---|
|