|
|
|
|
литовский словарь / mitrėti | | mitrė́ti (mitrė́ja, mitrė́jo) становиться ловким [быстрым]
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | mitrėju | mitrėjau | mitrėdavau | mitrėsiu |
---|
2p.sg. | mitrėji | mitrėjai | mitrėdavai | mitrėsi |
---|
3p.sg. | mitrėja | mitrėjo | mitrėdavo | mitrės |
---|
1p.pl. | mitrėjame, mitrėjam | mitrėjome, mitrėjom | mitrėdavom, mitrėdavome | mitrėsime, mitrėsim |
---|
2p.pl. | mitrėjat, mitrėjate | mitrėjote, mitrėjot | mitrėdavot, mitrėdavote | mitrėsite, mitrėsit |
---|
3p.pl. | mitrėja | mitrėjo | mitrėdavo | mitrės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | mitrėčiau | mitrėtumėm, mitrėtume, mitrėtumėme |
---|
2p. | mitrėtum, mitrėtumei | mitrėtumėt, mitrėtumėte |
---|
3p. | mitrėtų | mitrėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | mitrėkime, mitrėkim |
---|
2p. | mitrėk, mitrėki | mitrėkite, mitrėkit |
---|
3p. | temitrėja, temitrėjie | temitrėja, temitrėjie |
---|
|