/ru/
сердить, злить
/en/
make angry, anger
склонение/спряжение слова
глагол| indicative. | ||||
|---|---|---|---|---|
| present | past | past frequentative | future | |
| 1p.sg. | širdinu | širdinau | širdindavau | širdinsiu |
| 2p.sg. | širdini | širdinai | širdindavai | širdinsi |
| 3p.sg. | širdina | širdino | širdindavo | širdins |
| 1p.pl. | širdiname, širdinam | širdinom, širdinome | širdindavom, širdindavome | širdinsim, širdinsime |
| 2p.pl. | širdinate, širdinat | širdinote, širdinot | širdindavot, širdindavote | širdinsit, širdinsite |
| 3p.pl. | širdina | širdino | širdindavo | širdins |
| subjunctive. | ||
|---|---|---|
| sg. | pl. | |
| 1p. | širdinčiau | širdintume, širdintumėm, širdintumėme |
| 2p. | širdintum, širdintumei | širdintumėt, širdintumėte |
| 3p. | širdintų | širdintų |
| imperative. | ||
|---|---|---|
| sg. | pl. | |
| 1p. | širdinkim, širdinkime | |
| 2p. | širdink, širdinki | širdinkit, širdinkite |
| 3p. | teširdinie, teširdina | teširdinie, teširdina |