|
|
|
|
литовский словарь / susirūstinti | | susirū́stinti (susirū́stina, susirū́stino) разгневаться/гневаться
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | susirūstinu | susirūstinau | susirūstindavau | susirūstinsiu |
---|
2p.sg. | susirūstini | susirūstinai | susirūstindavai | susirūstinsi |
---|
3p.sg. | susirūstina | susirūstino | susirūstindavo | susirūstins |
---|
1p.pl. | susirūstinam, susirūstiname | susirūstinome, susirūstinom | susirūstindavome | susirūstinsime |
---|
2p.pl. | susirūstinate | susirūstinot, susirūstinote | susirūstindavote | susirūstinsite |
---|
3p.pl. | susirūstina | susirūstino | susirūstindavo | susirūstins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | susirūstinčiau | susirūstintumėme, susirūstintume |
---|
2p. | susirūstintumei, susirūstintum | susirūstintumėte |
---|
3p. | susirūstintų | susirūstintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | susirūstinkim, susirūstinkime |
---|
2p. | susirūstink, susirūstinki | susirūstinkite, susirūstinkit |
---|
3p. | tesusirūstina, tesusirūstinie | tesusirūstinie, tesusirūstina |
---|
|