|
|
|
|
литовский словарь / kantuoti | | kantúoti (kantúoja, kantãvo) spec. кантовать;
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | kantuoju | kantavau | kantuodavau | kantuosiu |
---|
2p.sg. | kantuoji | kantavai | kantuodavai | kantuosi |
---|
3p.sg. | kantuoja | kantavo | kantuodavo | kantuos |
---|
1p.pl. | kantuojam, kantuojame | kantavom, kantavome | kantuodavom, kantuodavome | kantuosim, kantuosime |
---|
2p.pl. | kantuojate, kantuojat | kantavote, kantavot | kantuodavot, kantuodavote | kantuosite, kantuosit |
---|
3p.pl. | kantuoja | kantavo | kantuodavo | kantuos |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | kantuočiau | kantuotumėm, kantuotume, kantuotumėme |
---|
2p. | kantuotum, kantuotumei | kantuotumėte, kantuotumėt |
---|
3p. | kantuotų | kantuotų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | kantuokime, kantuokim |
---|
2p. | kantuok, kantuoki | kantuokit, kantuokite |
---|
3p. | tekantuoja, tekantuojie | tekantuoja, tekantuojie |
---|
|