|
|
|
|
литовский словарь / migtelėti | | mìgtelėti (mìgtelėja, mìgtelėjo) вздремнуть
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | migteliu | migtelėjau | migtelėdavau | migtelėsiu |
---|
2p.sg. | migteli | migtelėjai | migtelėdavai | migtelėsi |
---|
3p.sg. | migteli | migtelėjo | migtelėdavo | migtelės |
---|
1p.pl. | migtelim, migtelime | migtelėjome, migtelėjom | migtelėdavome, migtelėdavom | migtelėsim, migtelėsime |
---|
2p.pl. | migtelit, migtelite | migtelėjot, migtelėjote | migtelėdavot, migtelėdavote | migtelėsit, migtelėsite |
---|
3p.pl. | migteli | migtelėjo | migtelėdavo | migtelės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | migtelėčiau | migtelėtumėm, migtelėtume, migtelėtumėme |
---|
2p. | migtelėtum, migtelėtumei | migtelėtumėte, migtelėtumėt |
---|
3p. | migtelėtų | migtelėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | migtelėkim, migtelėkime |
---|
2p. | migtelėk, migtelėki | migtelėkite, migtelėkit |
---|
3p. | temigtelie, temigteli | temigtelie, temigteli |
---|
|