|
|
|
|
литовский словарь / surauti | | suráuti (suráuna, suróvė) (linų) натеребить/теребить, надёргать/надёргивать
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | suraunu | suroviau | suraudavau | surausiu |
---|
2p.sg. | surauni | surovei | suraudavai | surausi |
---|
3p.sg. | surauna | surovė | suraudavo | suraus |
---|
1p.pl. | suraunam, surauname | surovėm, surovėme | suraudavom, suraudavome | surausime, surausim |
---|
2p.pl. | suraunat, suraunate | surovėt, surovėte | suraudavot, suraudavote | surausite, surausit |
---|
3p.pl. | surauna | surovė | suraudavo | suraus |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | suraučiau | surautumėm, surautumėme, surautume |
---|
2p. | surautumei, surautum | surautumėt, surautumėte |
---|
3p. | surautų | surautų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | suraukime, suraukim |
---|
2p. | surauk, surauki | suraukit, suraukite |
---|
3p. | tesurauna, tesuraunie | tesuraunie, tesurauna |
---|
|