|
|
|
|
литовский словарь / prakaukti | | prakaũkti (prakaũkia, pràkaukė) провыть/выть; šuõ pràkaukė vìsą nãktį — собака провыла всю ночь
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | prakaukiu | prakaukiau | prakaukdavau | prakauksiu |
---|
2p.sg. | prakauki | prakaukei | prakaukdavai | prakauksi |
---|
3p.sg. | prakaukia | prakaukė | prakaukdavo | prakauks |
---|
1p.pl. | prakaukiame, prakaukiam | prakaukėme, prakaukėm | prakaukdavome, prakaukdavom | prakauksim, prakauksime |
---|
2p.pl. | prakaukiate, prakaukiat | prakaukėt, prakaukėte | prakaukdavot, prakaukdavote | prakauksit, prakauksite |
---|
3p.pl. | prakaukia | prakaukė | prakaukdavo | prakauks |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | prakaukčiau | prakauktumėm, prakauktumėme, prakauktume |
---|
2p. | prakauktum, prakauktumei | prakauktumėte, prakauktumėt |
---|
3p. | prakauktų | prakauktų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | prakaukime, prakaukim |
---|
2p. | prakauki, prakauk | prakaukit, prakaukite |
---|
3p. | teprakaukia, teprakaukie | teprakaukie, teprakaukia |
---|
|