|
|
|
|
литовский словарь / burbėti | | burbė́ti (bùrba, burbė́jo) бурчать šnek., бормотать
/en/ 1. (neaiškiai kalbėti) mutter; mumble; (niurnėti) grumble; 2. (apie verdantį vandenį ir pan.) bubble
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | burbu | burbėjau | burbėdavau | burbėsiu |
---|
2p.sg. | burbi | burbėjai | burbėdavai | burbėsi |
---|
3p.sg. | burba | burbėjo | burbėdavo | burbės |
---|
1p.pl. | burbame, burbam | burbėjome, burbėjom | burbėdavome, burbėdavom | burbėsime, burbėsim |
---|
2p.pl. | burbate, burbat | burbėjote, burbėjot | burbėdavote, burbėdavot | burbėsit, burbėsite |
---|
3p.pl. | burba | burbėjo | burbėdavo | burbės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | burbėčiau | burbėtume, burbėtumėme, burbėtumėm |
---|
2p. | burbėtum, burbėtumei | burbėtumėt, burbėtumėte |
---|
3p. | burbėtų | burbėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | burbėkim, burbėkime |
---|
2p. | burbėki, burbėk | burbėkite, burbėkit |
---|
3p. | teburbie, teburba | teburbie, teburba |
---|
|