|
|
|
|
литовский словарь / burgėti | | burgė́ti (bùrga, burgė́jo) 1. (veržtis srove) бить ключом, бурлить; 2. (dengtis ledu) покрываться ледяной коркой
/en/ spout, jet.
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | burgu | burgėjau | burgėdavau | burgėsiu |
---|
2p.sg. | burgi | burgėjai | burgėdavai | burgėsi |
---|
3p.sg. | burga | burgėjo | burgėdavo | burgės |
---|
1p.pl. | burgame, burgam | burgėjome, burgėjom | burgėdavome, burgėdavom | burgėsim, burgėsime |
---|
2p.pl. | burgate, burgat | burgėjot, burgėjote | burgėdavot, burgėdavote | burgėsite, burgėsit |
---|
3p.pl. | burga | burgėjo | burgėdavo | burgės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | burgėčiau | burgėtume, burgėtumėm, burgėtumėme |
---|
2p. | burgėtum, burgėtumei | burgėtumėt, burgėtumėte |
---|
3p. | burgėtų | burgėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | burgėkime, burgėkim |
---|
2p. | burgėk, burgėki | burgėkite, burgėkit |
---|
3p. | teburga, teburgie | teburgie, teburga |
---|
|