/ru/
истреблять; уничтожать; опустошать; упразднять
/en/
1. destroy, annihilate ; (gyventojus, gyvulius ir pan.) exterminate; 2. (niokoti) devastate, ravage; 3. (įstatymus) abrogate, repeal, revoke
/de/
vernichten vt; piktžoles Unkraut vernichten
склонение/спряжение слова
глаголindicative. | ||||
---|---|---|---|---|
present | past | past frequentative | future | |
1p.sg. | naikinu | naikinau | naikindavau | naikinsiu |
2p.sg. | naikini | naikinai | naikindavai | naikinsi |
3p.sg. | naikina | naikino | naikindavo | naikins |
1p.pl. | naikinam, naikiname | naikinom, naikinome | naikindavom, naikindavome | naikinsim, naikinsime |
2p.pl. | naikinate, naikinat | naikinote, naikinot | naikindavote, naikindavot | naikinsit, naikinsite |
3p.pl. | naikina | naikino | naikindavo | naikins |
subjunctive. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | naikinčiau | naikintumėm, naikintume, naikintumėme |
2p. | naikintumei, naikintum | naikintumėt, naikintumėte |
3p. | naikintų | naikintų |
imperative. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | naikinkim, naikinkime | |
2p. | naikinki, naikink | naikinkite, naikinkit |
3p. | tenaikinie, tenaikina | tenaikinie, tenaikina |