|
|
|
|
литовский словарь / užrakinėti | | užrakinė́ti (užrakinė́ja, užrakinė́jo) džn. запирать/запереть, замыкать/замкнуть
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | užrakinėju | užrakinėjau | užrakinėdavau | užrakinėsiu |
---|
2p.sg. | užrakinėji | užrakinėjai | užrakinėdavai | užrakinėsi |
---|
3p.sg. | užrakinėja | užrakinėjo | užrakinėdavo | užrakinės |
---|
1p.pl. | užrakinėjam, užrakinėjame | užrakinėjome, užrakinėjom | užrakinėdavome, užrakinėdavom | užrakinėsime, užrakinėsim |
---|
2p.pl. | užrakinėjat, užrakinėjate | užrakinėjote, užrakinėjot | užrakinėdavot, užrakinėdavote | užrakinėsit, užrakinėsite |
---|
3p.pl. | užrakinėja | užrakinėjo | užrakinėdavo | užrakinės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | užrakinėčiau | užrakinėtumėme, užrakinėtume, užrakinėtumėm |
---|
2p. | užrakinėtum, užrakinėtumei | užrakinėtumėte, užrakinėtumėt |
---|
3p. | užrakinėtų | užrakinėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | užrakinėkim, užrakinėkime |
---|
2p. | užrakinėki, užrakinėk | užrakinėkite, užrakinėkit |
---|
3p. | teužrakinėjie, teužrakinėja | teužrakinėjie, teužrakinėja |
---|
|