|
|
|
|
литовский словарь / išsirauti | | išsiráuti (išsiráuna, išsiróvė) вырвать/вырывать [выдернуть/выдёргивать] себе
/en/ pull out/up (for oneself)
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išsiraunu | išsiroviau | išsiraudavau | išsirausiu |
---|
2p.sg. | išsirauni | išsirovei | išsiraudavai | išsirausi |
---|
3p.sg. | išsirauna | išsirovė | išsiraudavo | išsiraus |
---|
1p.pl. | išsirauname, išsiraunam | išsirovėm, išsirovėme | išsiraudavome | išsirausime |
---|
2p.pl. | išsiraunate | išsirovėt, išsirovėte | išsiraudavote | išsirausite |
---|
3p.pl. | išsirauna | išsirovė | išsiraudavo | išsiraus |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išsiraučiau | išsirautume, išsirautumėme |
---|
2p. | išsirautum, išsirautumei | išsirautumėte |
---|
3p. | išsirautų | išsirautų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išsiraukim, išsiraukime |
---|
2p. | išsirauk, išsirauki | išsiraukit, išsiraukite |
---|
3p. | teišsirauna, teišsiraunie | teišsirauna, teišsiraunie |
---|
|