|
|
|
|
литовский словарь / įbruzdinti | | įbrùzdinti (įbrùzdina, įbrùzdino) šnek. 1. (įraginti) понудить/понуждать, понукать, подогнать/подгонять; 2. (įgabenti) втащить/втаскивать со стуком
/en/ drag in noisily/knocking(ly)
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | įbruzdinu | įbruzdinau | įbruzdindavau | įbruzdinsiu |
---|
2p.sg. | įbruzdini | įbruzdinai | įbruzdindavai | įbruzdinsi |
---|
3p.sg. | įbruzdina | įbruzdino | įbruzdindavo | įbruzdins |
---|
1p.pl. | įbruzdiname, įbruzdinam | įbruzdinome, įbruzdinom | įbruzdindavome, įbruzdindavom | įbruzdinsim, įbruzdinsime |
---|
2p.pl. | įbruzdinat, įbruzdinate | įbruzdinote, įbruzdinot | įbruzdindavot, įbruzdindavote | įbruzdinsit, įbruzdinsite |
---|
3p.pl. | įbruzdina | įbruzdino | įbruzdindavo | įbruzdins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | įbruzdinčiau | įbruzdintume, įbruzdintumėme, įbruzdintumėm |
---|
2p. | įbruzdintum, įbruzdintumei | įbruzdintumėt, įbruzdintumėte |
---|
3p. | įbruzdintų | įbruzdintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | įbruzdinkim, įbruzdinkime |
---|
2p. | įbruzdink, įbruzdinki | įbruzdinkit, įbruzdinkite |
---|
3p. | teįbruzdina, teįbruzdinie | teįbruzdina, teįbruzdinie |
---|
|