|
|
|
|
литовский словарь / išbrizginti | | išbrìzginti (išbrìzgina, išbrìzgino) prž. 1. растрепать/растрёпывать, раздёргать/раздёргивать; 2. притупить/протуплять
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išbrizginu | išbrizginau | išbrizgindavau | išbrizginsiu |
---|
2p.sg. | išbrizgini | išbrizginai | išbrizgindavai | išbrizginsi |
---|
3p.sg. | išbrizgina | išbrizgino | išbrizgindavo | išbrizgins |
---|
1p.pl. | išbrizginame, išbrizginam | išbrizginom, išbrizginome | išbrizgindavome, išbrizgindavom | išbrizginsime, išbrizginsim |
---|
2p.pl. | išbrizginate, išbrizginat | išbrizginot, išbrizginote | išbrizgindavot, išbrizgindavote | išbrizginsit, išbrizginsite |
---|
3p.pl. | išbrizgina | išbrizgino | išbrizgindavo | išbrizgins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išbrizginčiau | išbrizgintumėme, išbrizgintumėm, išbrizgintume |
---|
2p. | išbrizgintumei, išbrizgintum | išbrizgintumėte, išbrizgintumėt |
---|
3p. | išbrizgintų | išbrizgintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išbrizginkime, išbrizginkim |
---|
2p. | išbrizgink, išbrizginki | išbrizginkite, išbrizginkit |
---|
3p. | teišbrizginie, teišbrizgina | teišbrizgina, teišbrizginie |
---|
|