|
|
|
|
литовский словарь / užtarinėti | | užtarinė́ti (užtarinė́ja, užtarinė́jo) džn. (ką) заступаться (за кого)
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | užtarinėju | užtarinėjau | užtarinėdavau | užtarinėsiu |
---|
2p.sg. | užtarinėji | užtarinėjai | užtarinėdavai | užtarinėsi |
---|
3p.sg. | užtarinėja | užtarinėjo | užtarinėdavo | užtarinės |
---|
1p.pl. | užtarinėjam, užtarinėjame | užtarinėjome, užtarinėjom | užtarinėdavom, užtarinėdavome | užtarinėsime, užtarinėsim |
---|
2p.pl. | užtarinėjate, užtarinėjat | užtarinėjote, užtarinėjot | užtarinėdavote, užtarinėdavot | užtarinėsite, užtarinėsit |
---|
3p.pl. | užtarinėja | užtarinėjo | užtarinėdavo | užtarinės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | užtarinėčiau | užtarinėtumėm, užtarinėtume, užtarinėtumėme |
---|
2p. | užtarinėtumei, užtarinėtum | užtarinėtumėte, užtarinėtumėt |
---|
3p. | užtarinėtų | užtarinėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | užtarinėkime, užtarinėkim |
---|
2p. | užtarinėk, užtarinėki | užtarinėkit, užtarinėkite |
---|
3p. | teužtarinėjie, teužtarinėja | teužtarinėja, teužtarinėjie |
---|
|