|
|
|
|
литовский словарь / iškeikti | | iškéikti (iškéikia, iškéikė) выругать/ругать
/en/ scold; rail (at); abuse; curse; damn
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | iškeikiu | iškeikiau | iškeikdavau | iškeiksiu |
---|
2p.sg. | iškeiki | iškeikei | iškeikdavai | iškeiksi |
---|
3p.sg. | iškeikia | iškeikė | iškeikdavo | iškeiks |
---|
1p.pl. | iškeikiame, iškeikiam | iškeikėm, iškeikėme | iškeikdavome, iškeikdavom | iškeiksim, iškeiksime |
---|
2p.pl. | iškeikiate, iškeikiat | iškeikėt, iškeikėte | iškeikdavot, iškeikdavote | iškeiksite, iškeiksit |
---|
3p.pl. | iškeikia | iškeikė | iškeikdavo | iškeiks |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | iškeikčiau | iškeiktumėm, iškeiktumėme, iškeiktume |
---|
2p. | iškeiktum, iškeiktumei | iškeiktumėte, iškeiktumėt |
---|
3p. | iškeiktų | iškeiktų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | iškeikim, iškeikime |
---|
2p. | iškeiki, iškeik | iškeikite, iškeikit |
---|
3p. | teiškeikia, teiškeikie | teiškeikie, teiškeikia |
---|
|