|
|
|
|
литовский словарь / subarbėti | | subarbė́ti (subárba, subarbė́jo) застучать/стлать; lietaũs lašaĩ subarbė́jo į̃ lángą — капли дождя застучали в окно
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | subarbu | subarbėjau | subarbėdavau | subarbėsiu |
---|
2p.sg. | subarbi | subarbėjai | subarbėdavai | subarbėsi |
---|
3p.sg. | subarba | subarbėjo | subarbėdavo | subarbės |
---|
1p.pl. | subarbam, subarbame | subarbėjome, subarbėjom | subarbėdavome, subarbėdavom | subarbėsim, subarbėsime |
---|
2p.pl. | subarbate, subarbat | subarbėjot, subarbėjote | subarbėdavote, subarbėdavot | subarbėsite, subarbėsit |
---|
3p.pl. | subarba | subarbėjo | subarbėdavo | subarbės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | subarbėčiau | subarbėtumėm, subarbėtumėme, subarbėtume |
---|
2p. | subarbėtum, subarbėtumei | subarbėtumėte, subarbėtumėt |
---|
3p. | subarbėtų | subarbėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | subarbėkime, subarbėkim |
---|
2p. | subarbėki, subarbėk | subarbėkit, subarbėkite |
---|
3p. | tesubarba, tesubarbie | tesubarbie, tesubarba |
---|
|