|
|
|
|
литовский словарь / susipliekti | | susiplíekti (susiplíekia, susiplíekė) šnek. подраться/драться
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | susipliekiu | susipliekiau | susipliekdavau | susiplieksiu |
---|
2p.sg. | susiplieki | susipliekei | susipliekdavai | susiplieksi |
---|
3p.sg. | susipliekia | susipliekė | susipliekdavo | susiplieks |
---|
1p.pl. | susipliekiame, susipliekiam | susipliekėm, susipliekėme | susipliekdavome | susiplieksime |
---|
2p.pl. | susipliekiate | susipliekėte, susipliekėt | susipliekdavote | susiplieksite |
---|
3p.pl. | susipliekia | susipliekė | susipliekdavo | susiplieks |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | susipliekčiau | susipliektume, susipliektumėme |
---|
2p. | susipliektum, susipliektumei | susipliektumėte |
---|
3p. | susipliektų | susipliektų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | susipliekime, susipliekim |
---|
2p. | susipliek, susiplieki | susipliekit, susipliekite |
---|
3p. | tesusipliekie, tesusipliekia | tesusipliekie, tesusipliekia |
---|
|