|
|
|
|
литовский словарь / pagriežtėti | | pagriežtė́ti (pagriežtė́ja, pagriežtė́jo) стать/становиться более строгим
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | pagriežtėju | pagriežtėjau | pagriežtėdavau | pagriežtėsiu |
---|
2p.sg. | pagriežtėji | pagriežtėjai | pagriežtėdavai | pagriežtėsi |
---|
3p.sg. | pagriežtėja | pagriežtėjo | pagriežtėdavo | pagriežtės |
---|
1p.pl. | pagriežtėjame, pagriežtėjam | pagriežtėjom, pagriežtėjome | pagriežtėdavome, pagriežtėdavom | pagriežtėsim, pagriežtėsime |
---|
2p.pl. | pagriežtėjate, pagriežtėjat | pagriežtėjot, pagriežtėjote | pagriežtėdavote, pagriežtėdavot | pagriežtėsit, pagriežtėsite |
---|
3p.pl. | pagriežtėja | pagriežtėjo | pagriežtėdavo | pagriežtės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | pagriežtėčiau | pagriežtėtumėme, pagriežtėtumėm, pagriežtėtume |
---|
2p. | pagriežtėtum, pagriežtėtumei | pagriežtėtumėte, pagriežtėtumėt |
---|
3p. | pagriežtėtų | pagriežtėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | pagriežtėkim, pagriežtėkime |
---|
2p. | pagriežtėk, pagriežtėki | pagriežtėkit, pagriežtėkite |
---|
3p. | tepagriežtėja, tepagriežtėjie | tepagriežtėja, tepagriežtėjie |
---|
|