/ru/
применить; приспособить
/en/
1. (prie) adjust/adapt oneself ; (to); accommodate oneself (to); menk. trim; prie aplinkybių adapt oneself to circumstances;2. (šaunant)(take) aim (at)
/de/
(prie ko) sich anpassen (j-m)
склонение/спряжение слова
глагол| indicative. | ||||
|---|---|---|---|---|
| present | past | past frequentative | future | |
| 1p.sg. | prisitaikau | prisitaikiau | prisitaikydavau | prisitaikysiu |
| 2p.sg. | prisitaikai | prisitaikei | prisitaikydavai | prisitaikysi |
| 3p.sg. | prisitaiko | prisitaikė | prisitaikydavo | prisitaikys |
| 1p.pl. | prisitaikome, prisitaikom | prisitaikėme, prisitaikėm | prisitaikydavome | prisitaikysime |
| 2p.pl. | prisitaikote | prisitaikėte, prisitaikėt | prisitaikydavote | prisitaikysite |
| 3p.pl. | prisitaiko | prisitaikė | prisitaikydavo | prisitaikys |
| subjunctive. | ||
|---|---|---|
| sg. | pl. | |
| 1p. | prisitaikyčiau | prisitaikytume, prisitaikytumėme |
| 2p. | prisitaikytum, prisitaikytumei | prisitaikytumėte |
| 3p. | prisitaikytų | prisitaikytų |
| imperative. | ||
|---|---|---|
| sg. | pl. | |
| 1p. | prisitaikykime, prisitaikykim | |
| 2p. | prisitaikyki, prisitaikyk | prisitaikykite, prisitaikykit |
| 3p. | teprisitaiko, teprisitaikai | teprisitaikai, teprisitaiko |