|
|
|
|
литовский словарь / išnervinti | | išnèrvinti (išnèrvina, išnèrvino) привести/приводить в нервное состояние; расстроить/расстраивать
/en/ make (smb) nervous
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išnervinu | išnervinau | išnervindavau | išnervinsiu |
---|
2p.sg. | išnervini | išnervinai | išnervindavai | išnervinsi |
---|
3p.sg. | išnervina | išnervino | išnervindavo | išnervins |
---|
1p.pl. | išnervinam, išnerviname | išnervinome, išnervinom | išnervindavome, išnervindavom | išnervinsim, išnervinsime |
---|
2p.pl. | išnervinate, išnervinat | išnervinote, išnervinot | išnervindavote, išnervindavot | išnervinsit, išnervinsite |
---|
3p.pl. | išnervina | išnervino | išnervindavo | išnervins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išnervinčiau | išnervintumėm, išnervintumėme, išnervintume |
---|
2p. | išnervintumei, išnervintum | išnervintumėte, išnervintumėt |
---|
3p. | išnervintų | išnervintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išnervinkim, išnervinkime |
---|
2p. | išnervinki, išnervink | išnervinkite, išnervinkit |
---|
3p. | teišnervinie, teišnervina | teišnervinie, teišnervina |
---|
|