|
|
|
|
литовский словарь / išsijudinti | | išsijùdinti (išsijùdina, išsijùdino) 1. собраться/собираться идти; 2. всколыхнуться/всколыхиваться; per̃ kãrą išsijùdino visà šalìs — во время войны всколыхнулась вся страна
/en/ šnek. bestir (oneself); prk. become active; become agitated; valstiečių masės išsijudino the masses of peasants became agitated ; per karą išsijudino visa šalis the whole country became active during the war
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išsijudinu | išsijudinau | išsijudindavau | išsijudinsiu |
---|
2p.sg. | išsijudini | išsijudinai | išsijudindavai | išsijudinsi |
---|
3p.sg. | išsijudina | išsijudino | išsijudindavo | išsijudins |
---|
1p.pl. | išsijudinam, išsijudiname | išsijudinom, išsijudinome | išsijudindavome | išsijudinsime |
---|
2p.pl. | išsijudinate | išsijudinote, išsijudinot | išsijudindavote | išsijudinsite |
---|
3p.pl. | išsijudina | išsijudino | išsijudindavo | išsijudins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išsijudinčiau | išsijudintume, išsijudintumėme |
---|
2p. | išsijudintum, išsijudintumei | išsijudintumėte |
---|
3p. | išsijudintų | išsijudintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išsijudinkime, išsijudinkim |
---|
2p. | išsijudink, išsijudinki | išsijudinkit, išsijudinkite |
---|
3p. | teišsijudinie, teišsijudina | teišsijudinie, teišsijudina |
---|
|