|
|
|
|
литовский словарь / nusibrėžti | | nusibrė́žti (nusibrė́žia, nusibrė́žė) 1. оцарапаться/оцарапываться, поцарапаться; 2. наметить/намечать
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | nusibrėžiu | nusibrėžiau | nusibrėždavau | nusibrėšiu |
---|
2p.sg. | nusibrėži | nusibrėžei | nusibrėždavai | nusibrėši |
---|
3p.sg. | nusibrėžia | nusibrėžė | nusibrėždavo | nusibrėš |
---|
1p.pl. | nusibrėžiame, nusibrėžiam | nusibrėžėm, nusibrėžėme | nusibrėždavome | nusibrėšime |
---|
2p.pl. | nusibrėžiate | nusibrėžėt, nusibrėžėte | nusibrėždavote | nusibrėšite |
---|
3p.pl. | nusibrėžia | nusibrėžė | nusibrėždavo | nusibrėš |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | nusibrėžčiau | nusibrėžtumėme, nusibrėžtume |
---|
2p. | nusibrėžtum, nusibrėžtumei | nusibrėžtumėte |
---|
3p. | nusibrėžtų | nusibrėžtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | nusibrėžkime, nusibrėžkim |
---|
2p. | nusibrėžki, nusibrėžk | nusibrėžkit, nusibrėžkite |
---|
3p. | tenusibrėžie, tenusibrėžia | tenusibrėžie, tenusibrėžia |
---|
|