/ru/
намагничивать
/en/
magnetize;
склонение/спряжение слова
глаголindicative. | ||||
---|---|---|---|---|
present | past | past frequentative | future | |
1p.sg. | magnetinu | magnetinau | magnetindavau | magnetinsiu |
2p.sg. | magnetini | magnetinai | magnetindavai | magnetinsi |
3p.sg. | magnetina | magnetino | magnetindavo | magnetins |
1p.pl. | magnetinam, magnetiname | magnetinom, magnetinome | magnetindavome, magnetindavom | magnetinsime, magnetinsim |
2p.pl. | magnetinate, magnetinat | magnetinot, magnetinote | magnetindavot, magnetindavote | magnetinsit, magnetinsite |
3p.pl. | magnetina | magnetino | magnetindavo | magnetins |
subjunctive. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | magnetinčiau | magnetintume, magnetintumėm, magnetintumėme |
2p. | magnetintum, magnetintumei | magnetintumėt, magnetintumėte |
3p. | magnetintų | magnetintų |
imperative. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | magnetinkim, magnetinkime | |
2p. | magnetink, magnetinki | magnetinkit, magnetinkite |
3p. | temagnetina, temagnetinie | temagnetina, temagnetinie |